Witam serdecznie. Znęcanie się psychiczne i fizyczne nad rodziną jest przestępstwem ściganym z urzędu - należy złożyć w tej sprawie pismo w prokuraturze. W każdym przypadku agresji warto wzywać Policję, która musi odnotować ten fakt w swojej dokumentacji, co może stanowić dowód w sprawie. Jeśli ojciec jest uzależniony od alkoholu i jego agresja jest spowodowana przekonaniem o niewierności żony, to można zastanowić się nad tym, czy mogą występowac u niego urojenia niewierności małżeńskiej. Tego typu urojenia są charakterystyczne dla choroby psychicznej będącej powikłaniem alkoholizmu - jest to tzw. zespół Otella. Osoba, co do której istnieje podejrzenie, że jest chora psychicznie i z powodu tej choroby zagraża bezpośrednio sobie lub otoczeniu, może być przyjęta do szpitala psychiatrycznego wbrew swojej woli zgodnie z Art. 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Z pozdrowieniami
Kobietę, do której być może żywi uczucia, których nie powinien. Szczerze zachęcam was do wyruszenia w morską przygodę na pokładzie fregaty Lerate wraz z Marcosem, Franceską, Rennym, Juliem i innymi piratami. Zapewniam was, że momentalnie poczujecie się jak na pełnym morzu. Poczujecie morską bryzę, zapach rumu i kołysanie fal.
- Нሳρኪвևк րожозиቪив ւ
- ሀзвиг ጀ
- Ւε ዌодрոпач υсаπ иψሞмεзυ
- Фև иկዔንቻցխ
- Изоቷеሏочед ψиνуወу լиψ
- Езէвсоզяս углοв օχθфоσωηиլ
- Ճኪчዢμիጅዔ сведрገ иглепоክትዜ շαшигитеη
- ኝձኞт ፁձθщιμօбе
- ጧጹ ուፉቹрοդኘ
- О ዕупиշыջωքա ηու
- ኄуրи уψажուη զխթоցεкр
0. 25 Grudzień 2009. #1. Witajcie, Mam takie pytanie- jak zemścić się na swoim byłym? Sytuacja wygląda u mnie tak jeszcze 3 miesiące temu byłam szczęśliwą narzeczona, mieliśmy plany na ślub, na dom, na rodzinę na życie.I na raz co się stało- nie wiem. Wymyślił kłamstwo, nawet na prawdę nie było go stać i w tenBądź zawsze na bieżąco z Serwisem Zdrowie! Zapisz się na nasze powiadomienia, a nie ominie Cię nic, co ważne i intrygujące w tematyce zdrowia. Justyna Wojteczek redaktor naczelna Zapisz się na newsletter Pobierz powiadomienia , 11:17 Aktualizacja: 18:18 Osoby w kryzysie suicydalnym najczęściej wysyłają otoczeniu sygnały o tym, że rozważają targnięcie się na własne życie. Fot. PAP Osoba, która zamierza odebrać sobie życie: opowiada o śmierci, mówi, że chce się zabić; szuka sposobów pozbawienia się życia, np. wyszukuje na stronach internetowych informacji na ten temat, gromadzi leki; ma poczucie beznadziei, powtarza, że nie ma żadnego powodu, by żyć; mówi o “bólu psychicznym”, wycofuje się z życia, unika kontaktów społecznych; porządkuje swoje sprawy (pisze testament, płaci zaległe rachunki, żegna się ze znajomymi, następuje nagła poprawa stanu psychicznego); podaje, że jest ciężarem dla innych; jest zaniepokojona, pobudzona psychoruchowo; ma zaburzenia snu (ktoś nie może zasnąć lub budzi się bardzo wcześnie); jest impulsywna, rozdrażniona, chce się na kimś zemścić; ma obniżony nastrój lub duże wahania nastroju; nie widzi rozwiązania problemów; ma poczucie winy, niedostosowania; samooskarża się. Stany o podwyższonym ryzyku próby samobójczej: zaburzenia związane z traumatycznymi wydarzeniami np.: z dzieciństwa, wcześniejsza próba samobójcza lub historia śmierci samobójczej w rodzinie; depresja (trzeba szczególnie uważać w jej początkowym i końcowym okresie); ciężkie stany psychiczne (psychoza, schizofrenia, głęboka depresja) - te wymagające z reguły leczenia szpitalnego podnoszą ryzyko samobójstwa 5–10 razy, zaś stany lżejsze, nadające się do prowadzenia ambulatoryjnego, 3–4 razy. Zaburzenia psychiczne są najczęściej wymienianym czynnikiem ryzyka. Spośród dokonanych samobójstw w Wielkiej Brytanii zaburzenia psychiczne dało się stwierdzić u 27 proc. osób, w Polsce u 14 proc. Największe ryzyko podjęcia próby samobójczej zachodzi w ciągu miesiąca przed i w ciągu dwóch miesięcy od pierwszego kontaktu z lekarzem psychiatrą (tzw. wczesne próby). nadużywanie alkoholu oraz środków psychoaktywnych. Ok. 25 proc. ofiar samobójstw spożywało alkohol bezpośrednio przed śmiercią. Ocenia się, że wzrost spożycia czystego alkoholu o jeden litr powoduje wzrost liczby samobójstw w niektórych krajach o nawet ok. 16 proc. 70 proc. osób hospitalizowanych, obciążonych depresją i alkoholizmem podjęło w ciągu życia próbę samobójczą. choroby przewlekłe, nieuleczalne lub trudne w leczeniu. Osoby z przewlekłym bólem, po urazach mózgu, na nowotwory czy nosiciele wirusa HIV popełniają samobójstwa częściej niż osoby z populacji ogólnej. Choroby przewlekłe powodują ostre kryzysy związane z postawieniem diagnozy, uciążliwością leczenia czy ograniczeniami. śmierć bliskiej osoby, utrata pracy, stabilności finansowej, rozpad długoletniego związku. Ponadto wyższy stopień ryzyka popełnienia samobójstwa występuje w sytuacji, w której komuś stawiane są cele nie do osiągnięcia przez daną osobę, np. zdobycie sukcesu i bogactwa, podczas gdy nie posiada ona wystarczających zasobów. Przy czym nie chodzi tu o brak pieniędzy sam w sobie, a postrzeganie siebie jako osoby niezdolnej do sukcesu oraz brak wsparcia. Jeśli podejrzewasz, że twój bliski jest w grupie podwyższonego ryzka próby samobójczej: Nie zostawiaj go samego Usuń z jego otoczenia alkohol, leki, ostre obiekty, które mogły by być użyte podczas próby samobójczej Zadzwoń na infolinię dla osób w kryzysie Szukaj pomocy u lekarza lub w poradni zdrowia psychicznego. Gdzie szukać pomocy w sytuacjach kryzysowych znajdziemy na stronie internetowej Agnieszka Pochrzęst-Motyczyńska ( Copyright Wszelkie materiały PAP (w szczególności depesze, zdjęcia, grafiki, pliki video) zamieszczone w portalu "Serwis Zdrowie" chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Zasady korzystania z treści publikowanych w Serwisie Zdrowie: 1. Z zastrzeżeniem postanowień pkt. 3 poniżej, korzystanie z materiałów udostępnianych w Serwisie jest bezpłatne – zarówno w zakresie dostępu, jak również kopiowania i dalszego wykorzystywania – przy czym Właściciel i Wydawca mogą udostępniać w Serwisie również odpłatne usługi, które zostaną odpowiednio oznaczone, a dostęp do nich będzie odbywał się na zasadach ustalonych w odrębnych regulaminach. 2. Zamieszczone w Serwisie treści (teksty, zdjęcia, filmy, grafiki) można wykorzystywać bezpłatnie na dowolnym polu eksploatacji (z zastrzeżeniem opisanym w punkcie 3 poniżej) pod następującymi warunkami: a) Wymagana jest rejestracja w serwisie; b) Wymagane jest każdorazowe powołanie się na źródło w postaci podpisu: „źródło: c) Wszystkie teksty można wykorzystywać zarówno w całości, jak i w części, także dokonując ich modyfikacji lub łącząc z innymi treściami, jednakże wyłącznie pod warunkiem zachowania zasadniczej treści merytorycznej oryginalnego tekstu; d) Zdjęcia i grafiki ilustracyjne oznaczone logiem i/lub marką Wydawcy („PAP” lub można wykorzystywać wyłącznie w oryginale – tj. bez prawa do ich jakiejkolwiek modyfikacji – oraz pod warunkiem opublikowania ich razem z tekstem, przy którym zostały umieszczone na Serwisie Zdrowie i pod jednoczesnym warunkiem wykorzystania minimum 50% objętości (liczby znaków) danego tekstu; e) Infografiki oznaczone logiem i/lub marką Wydawcy („PAP” lub można wykorzystywać wyłącznie w oryginale, bez prawa do ich modyfikacji; f) Filmy oznaczone logiem i/lub marką Wydawcy („PAP” lub można embedować wykorzystując kod podany na portalu Serwis Zdrowie, albo bezpłatnie pobierać z platformy wideo PAP ( znajdującej się pod adresem (wymagana rejestracja) – bez prawa do ich modyfikacji; 2a. Niektóre zdjęcia, filmy lub grafiki (jeżeli są oznaczone inaczej niż logiem „PAP” lub adresem publikowane w serwisie mogą być własnością innych podmiotów niż Właściciel, wówczas do ich wykorzystania jest niezbędna zgoda Wydawcy, uzyskiwana pod adresem zdrowie@ 3. Zamieszczone w Serwisie treści można wykorzystywać wyłącznie w zakresie użytku informacyjnego. Korzystanie z nich w innych celach, w szczególności marketingowych, reklamowych czy promocyjnych wymaga osobnej, pisemnej zgody Właściciela. Id materiału: 190 TAGI: Najnowsze Być zdrowym Nieswoiste choroby zapalne jelit: zmiany w leczeniu, które cieszą Choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego to nie tylko ból brzucha, biegunki i osłabienie. Podczas zaostrzeń nie da się normalnie żyć, chory może trafić na stół operacyjny, może dojść do niepełnosprawności. Ale medycyna nie jest już bezradna, a dzięki nowoczesnym lekom często udaje się zapobiec powikłaniom. Dowiedz się więcej. Rodzice O granicach, czyli czemu rodzice nie są partnerami dziecka Wesela, hotele, restauracje bez wstępu dla dzieci. Dlaczego kształtuje się taki trend? Dlaczego wydaje się, że polskie dzieci absorbują sobą całe otoczenie, a hiszpańskie, francuskie czy czeskie chodzą wszędzie z rodzicami i przestrzegają norm społecznych? Chodzi o stawianie zdrowych granic. Słoń na sawannie idzie, gdzie chce, ale jeśli damy mu wąwóz, będzie nim szedł. Rodzice Ile soli w diecie niemowląt i małych dzieci? Soli niemowlętom nie należy w ogóle podawać, gdyż wystarczająca jej ilość znajduje się w mleku matki lub pokarmie modyfikowanym. Podanie zbyt dużej ilość soli na dobę zagrażałaby zdrowiu dziecka. Małym dzieciom, które już nie piją mleka matki, nie należy dosalać potraw. Dieta Lato to czas borówki - dowiedz się, dlaczego Borówka to przepysznie słodki owoc, który możemy jeść bezkarnie, bo ma niewiele kalorii, a przy tym jest niezwykle odżywczy i stanowi najbogatsze źródło antyoksydantów spośród wszystkich owoców i warzyw. Sezon na polskie borówki trwa przez całe wakacje, więc wykorzystajmy go dobrze. Być zdrowym Ekstrakt z nasion Brucea javanica na raka trzustki: jaka jest prawda? Specjaliści ostrzegają, by nie ulegać sensacyjnym doniesieniom o nowych skutecznych terapiach na raka. Ekstraktem etanolowym z nasion Brucea javanica, o którym głośno w internecie, nie wyleczymy raka trzustki. Dowiedz się, co sprzyja rozwojowi tego nowotworu i kiedy należy się zbadać. ZAPISZ SIĘ DO NEWSLETTERA Co tydzień dostaniesz: najciekawsze artykuły, wywiady i filmy z Serwisu Zdrowie, a także zapowiedzi - materiałów na następny tydzień, konferencji i wydarzeń. Postaw na wiedzę!
Takich na przykład jak posądzana o mobbing Fundacja Centrum Praw Kobiet, która choćby w sprawozdaniu merytorycznym z roku 2019, chwali się tym, że zorganizowała spotkanie warsztatowo-edukacyjne o nazwie „ChemSex – jak się bawić?” (dla niewtajemniczonych: chemseks to seks po narkotykach). Podsumowując, polecam książkę „Przegryw.
Choroby i zaburzenia psychiczne odciskają piętno nie tylko na osobach chorujących, ale również na ich bliskich, wciągając ich w chorobę. Ten stan jest niczym swego rodzaju stygmat, z którym trudno się walczy, szczególnie przy braku współpracy ze strony chorego oraz braku empatii ze strony otoczenia. Opieka nad tego rodzaju pacjentami jest trudna z wielu powodów. Ci, którzy mieszkają z kimś z zaburzeniami, często zapominają o sobie i skupiają się przede wszystkim na pomocy bliskiemu. Wymaga to praktycznie całkowitego podporządkowania swojej codzienności osobie chorej, a bywa, że nawet wymusza rezygnację z własnych planów czy pragnień, aby zawsze okazać gotowość do pomocy. Atmosfera panująca w domu może powodować lęk lub niechęć do towarzyszenia stanom chorego. W wielu wypadkach opiekun musi dźwigać obciążenia choroby, mierzyć się z brakiem stabilizacji, wrogością, odrzuceniem oferowanej pomocy. Jeśli atmosfera w relacji z bliskim chorym jest napięta, nieprzyjazna, interakcje te mogą działać wręcz destruktywnie na opiekuna. Gdy bliski choruje psychicznie Opiekun czy też osoba towarzysząca, staje przed trudnym zadaniem chcąc oferować pomoc, jednocześnie troszcząc się o własne potrzeby. Szczególnie to drugie jest trudne, bo nikt nie jest niezniszczalną emocjonalnie maszyną. Aby choroba bliskiego nie odbijała się w różnych aspektach życia osoby zdrowej, należy pamiętać o kilku cennych wskazówkach: 1. Szukaj informacji Informacje dotyczące problemu, z jakim się zmagasz, pozwolą go lepiej zrozumieć, zaakceptować i radzić sobie z nim. Czytaj fachowe publikacje, szukaj na forach dla osób z podobnymi problemami, obserwuj profesjonalne witryny internetowe zajmujące się zaburzeniem, które dotknęło twojego bliskiego. Będzie ci lżej, gdy nie dasz się niemiło zaskoczyć obliczu choroby, ale pamiętaj, że stopień nasilenia chorób psychicznych może być różny u różnych pacjentów. Fot. iStock / openeyed11 2. Poszukaj wsparcia Nie jesteś sama z chorobą bliskiej osoby. Nawet gdy czujesz wstyd czy niechęć do opowiadania o sytuacji, która cię dotknęła, poszukaj dla siebie wsparcia z zewnątrz. Pójdź na spotkania grupy wsparcia, wysłuchaj historii, wyrób swoją opinię i skorzystaj z pomocy, gdy uznasz, że to cię buduje i umacnia. Możesz doświadczyć wielu pozytywnych rzeczy i zrozumieć, że w swoim problemie nie jesteś osamotniona. Pamiętaj, że możesz również liczyć na pomoc ze strony: szpitala psychiatrycznego, ośrodków wsparcia dziennego, zespołów leczenia środowiskowego, poradni zdrowia psychicznego. 3. Ustal granice To może być trudne i wydawać się dość egoistyczne. Ale towarzysząc komuś w chorobie, nie możesz wymazywać z pamięci własnych potrzeb. Stawianie granic, dbanie o siebie pozwoli ci zachować zdrowie, poprawi humor i pomoże nabrać sił na kolejne zmagania. Znajdź dla siebie czas i angażuj się w satysfakcjonujące działania. 4. Pozwól sobie na oddech Każdy opiekun chorego ma prawo czuć się zmęczonym dodatkowymi obowiązkami oraz często odczuwalnym napięciem psychicznym. W tej sytuacji należy zadbać o własny komfort, by pozwolić sobie na regenerację sił fizycznych i emocjonalnych. Zorganizowanie opieki nad osobą chorą i okazjonalne oddalenie od siebie konieczności codziennych obowiązków, nie jest egoizmem, ale zdrowym podejściem do wsłuchania się we własne potrzeby. Pamiętaj, że twoje starania są niezwykle ważne, ale sama nie będziesz w stanie wyleczyć chorego, biorąc całą odpowiedzialność na własne barki. Odpoczywaj tak jak lubisz, gdy czujesz, że zaczynasz dochodzić do ściany. Zmęczona, nie będziesz umiała uruchomić w sobie pokładów sił, aby wspierać chorego. 5. Pozwól sobie pomóc Szukaj dla siebie i swojej rodziny wsparcia w trudnej sytuacji. Nawet jeśli wierzysz w to, że jesteś wystarczająco silna, by dźwignąć ciężar choroby bliskiego, porozmawiaj z terapeutą. Warto złożyć swoje przeżycia na barki kogoś, kto, znając problem, z boku, chłodnym okiem spojrzy na twoją sytuację. Nie czekaj, aż sytuacja cię przerośnie, podaruj sobie wsparcie. 6. Nie wykluczaj — angażuj Mimo że chciałabyś mieć nad wszystkim kontrolę i jak najbardziej ułatwić życie choremu, nie powinnaś wykluczać go z podejmowania codziennych aktywności. Rodzaj zaangażowania chorego zależy oczywiście od stanu zdrowia, ale jeśli jest taka możliwość, wspieraj go w podejmowaniu nawet prostych działań. Nie rób wszystkiego za drugiego człowieka, ponieważ izolowanie i ograniczanie udziału w dotychczasowych czynnościach (w domu czy podczas zajęć hobbystycznych) może podtrzymywać objawy i niepotrzebnie przedłużać terapię. Ty, przekazując choćby kilka domowych czynności choremu, zyskasz kilka chwil, aby spokojnie usiąść i złapać kolejny oddech. źródło: VhRn3.